Het Jobfish vacature-interview: met de vacaturetekst in de hand doen we een belletje naar de organisatie. Zo komen we net iets meer te weten over de vacature én de werkgever. En we stellen ook gelijk een paar persoonlijke vragen, dan maak je als mogelijke sollicitant alvast kennis met een van je nieuwe collega’s. Dit keer bellen we met Jos van Open Doors International (ODI). Hij is op zoek naar een HR Business Partner, iemand die verantwoordelijk wordt voor de hele HR op het Nederlandse kantoor van ODI.
De vacaturetekst zelf vind je hier.
Jos, om bij jou zelf te beginnen, is ODI jouw eerste werkgever?
“Nee. Ik werk hier nu 8 jaar. Daarvoor heb ik jaren in het bedrijfsleven gewerkt, onder andere bij Makro. Ik heb psychologie gestudeerd en kwam in de jaren ‘80 op de arbeidsmarkt. De banen lagen toen niet voor het oprapen, en daardoor rolde ik toen onbedoeld in het prachtige HR-vak. Eerst dus lang in een supercommerciële omgeving, nu juist bij een grote christelijke organisatie die helemaal afhankelijk is van donaties.”
Wat is eigenlijk het verschil tussen Open Doors (Nederland) en Open Doors International?
"International is eigenlijk een soort dienstencentrum voor het wereldwijde veldwerk. Wij bieden allerhande ondersteuning. Kijk, hier heb je overzicht van onze activiteiten:"
Waarom heb je de overstap naar ODI destijds gemaakt?
“Lang vond ik het geweldig hoor in zo’n snel en zakelijk wereldje. Om met elkaar enorm gedreven bezig te zijn, vond ik heerlijk. Uiteindelijk begon de klassieke zingevingsvraag op te spelen. We zijn wel heel gedreven, maar wát drijft ons? Het eenvoudige antwoord was natuurlijk: omzet en winst. Ik merkte dat ik me daar niet meer voor wilde inzetten. Ik vroeg God om leiding bij het vinden van een andere werkplek.”
Ervoer je die leiding?
“Ja, daar kan ik een hoop over vertellen, maar ik zal er twee dingen uitlichten: ten eerste werd ik de eerste keer afgewezen toen ik solliciteerde bij Open Doors. Toen dacht ik: hè, dit was toch de bedoeling? Dat was best ontnuchterend. Een poosje later kwam ik opnieuw in een sollicitatietraject bij Open Doors. Het zag er kansrijk uit en ik werd uitgenodigd voor een assessment dat een flink deel van de dag zou duren. Maar ik was ontzettend druk op mijn werk en had afspraken die ik echt niet af kon zeggen. Ik vermoedde dat ik mijn glazen in zou gooien als ik Open Doors afzegde omdat ik te druk was, maar ik had het idee dat ik geen keus had. Ik was er op de een of andere manier van overtuigd dat zij zouden zeggen: ‘Okee, dan niet’. Dat Open Doors toen juist meebewoog en dat de assessment verplaatst kon worden, voelde voor mij echt als een bijzondere bevestiging.”
Bij een christelijke organisatie gaan er net zo goed dingen mis en ook gaan we soms onhandig met elkaar om. Wat het vooral anders maakt, is dat we altijd weer teruggrijpen op onze waarden.
Het was wel even schakelen zeker, van Makro naar Open Doors?
"Ja, dat was het. Er zijn van die vooroordelen over en weer tussen het bedrijfsleven en goede doelen. Even heel stereotype: die laatste groep vraagt zich over commerciële types af of ze wel echt kunnen aarden in hun organisatie en of ze akkoord zullen gaan met de arbeidsvoorwaarden die vaak wat minder zijn. Andersom denkt men in het bedrijfsleven dat het bij goede doelen een softe bedoeling is. Dat het niet zo professioneel hoeft en resultaten niet al te belangrijk zijn. Ik kan je zeggen: qua salaris doe je misschien wel een stapje terug, maar je samen inzetten voor mensen in nood geeft zoveel meerwaarde. En over dat soft zijn: we hebben oog voor elkaar, we beginnen elke dag met gebed. Als dat soft is, prima, dan zijn we soft. Maar je vergist je behoorlijk als je denkt dat we niet professioneel en resultaatgericht zijn. O ja, nog een ander vooroordeel: bij een christelijke organisatie is er nooit gedoe. Is niet waar. Bij een christelijke organisatie gaan er net zo goed dingen mis en ook gaan we soms onhandig met elkaar om. Wat het vooral anders maakt, is dat we altijd weer teruggrijpen op onze waarden: die verbinden en houden ons met beide benen op de grond. Kijk, deze 7 waarden bedoel ik...”
Wat is jouw rol bij ODI?
“Ik ben Head of HR. Mijn belangrijkste verantwoordelijkheid is het leidinggeven aan het HR team van ODI. Dat zijn 8 mensen, verdeeld over onze drie kantoren in Nederland, de UK en de US. Die spreiding over landen - met elk hun eigen cultuur - is echt een uniek element van deze job. De komende maanden en jaren is de inzet om alle HR processen op de verschillende ODI kantoren zoveel mogelijk gelijk te trekken. Hier werken we naartoe: dat als een van de lijnmanagers bij ons komt met een vraag, dat elke HR collega - op welk kantoor dan ook - inhoudelijk hetzelfde antwoord geeft. Natuurlijk zijn er per land verschillen, denk aan arbeidsvoorwaarden en regelgeving. Maar toch, het hele proces - de stapjes die we nemen en de middelen die we inzetten - kunnen we stroomlijnen.”
Persoonlijk vind ik het fascinerend om te zien hoe culturen met elkaar samenwerken en elkaar - meestal - kunnen vinden.
Helder, paar vragen over de vacature nu. In de tekst gaat het over ‘processen verbeteren’. Geef daar eens een voorbeeld van.
"Bijvoorbeeld: welke stappen we moeten nemen als iemand een andere baan gevonden heeft. Welke administratieve zaken zijn er nodig? Zorgen dat er een exitgesprek plaatsvindt en helder verwerken wat we daaruit kunnen leren. Afstemmen met de afdeling over praktische dingen en over een afscheidsbijeenkomst. Wat doen we nog nádat iemand vertrokken is?”
Er zijn 50 medewerkers, staat in de tekst. Wat doen ze en waar zitten ze?
"Op het Nederlandse kantoor van Open Doors International zijn we ongeveer met 50 mensen. In totaal hebben we bij ODI zo’n 120 medewerkers. Ook iets van 50 in de UK, en 20 in de US. En wat ze doen: dat sluit precies aan bij de verschillende terreinen van onze dienstverlening die je ziet op dat plaatje hierboven.”
‘Je werkt grotendeels vanuit huis’. Wat betekent dat concreet?
"We hebben een kantoor in Harderwijk. Veel van ons werken meer dan 50 procent van de tijd vanuit huis. Overigens: als je het juist prettig vindt om op kantoor te werken, dan kun je hier natuurlijk altijd terecht."
Je vormt een internationaal HR-team. Hoe is dat?
“Heel boeiend. Persoonlijk vind ik het fascinerend om te zien hoe culturen met elkaar samenwerken en elkaar - meestal - kunnen vinden. Ook gewoon interessant om te ontdekken hoe dingen werken in andere landen. Een zwangerschapsverlof bijvoorbeeld is in de UK heel anders geregeld dan hier. Het duurt langer, maar heeft wel salarisconsequenties. Verder is videovergaderen hier de normaalste zaak van de wereld. En natuurlijk moet je je op z’n minst comfortabel voelen met het spreken en schrijven in het Engels. Wil trouwens ook weer niet zeggen dat je Engels perfect moet zijn. In een wereldwijde organisatie als Open Doors zijn we echt wel gewend aan Engels met een accentje.”
Tot slot: je gaat wellicht wat minder verdienen dan in het bedrijfsleven zei je net. Wat kun je ongeveer verwachten bij deze job?
“We richten ons op mensen, we zijn people people. In de eerste plaats draait het bij ons natuurlijk om de vervolgde christenen. Maar heel snel daarna komt - zeker op de HR afdeling: zorgen voor onze eigen mensen. Een onderdeel daarvan is dat we gewoon nette arbeidsvoorwaarden hebben. En qua salaris: als je in het midden van de schaal zit verdien je 3.900 euro bruto."
Mooi, we zijn een hoop wijzer geworden. Rest nog de vraag: hoe gaat het solliciteren verder in z’n werk?
“Handig is denk ik om je een paar linkjes te geven: hier vind je de vacaturetekst. Bezoek ons ‘Join us’-pagina en kijk alvast even naar de video hieronder. Verder: laat van je horen als er vragen zijn. Voor wie enthousiast is geworden: We zien uit naar je sollicitatie!”
Over de job:
Over de organisatie: